Anniek Mauser: ‘Niet langer de kop in het zand steken’

Wie zijn die mensen, die Nederland met hun aanstekelijke drive, innovatieve oplossingen, diepgaande kennis en/of ondernemersgeest verder verduurzamen? Duurzaamheid.nl zet deze helden, verbonden aan ons platform, graag in the picture. Elke maand kun je nader kennismaken met een van hen. Deze maand is het woord aan Anniek Mauser. Ze heeft binnen Unilever altijd aan duurzaamheid gewerkt in uiteenlopende bedrijfsonderdelen, haar huidige rol is directeur Duurzaamheid voor Unilever Benelux.

Vroeger dacht Anniek Mauser dat ze bij een NGO terecht zou komen, maar zestien jaar geleden startte ze bij Unilever en dat bevalt nog steeds goed. Vanwege de schaalgrootte en commitment op duurzaamheid kan ze daar echt een verschil maken op het gebied van duurzaamheid, stelt ze. Een voorbeeld daarvan is het Unilever Sustainable Living Plan waarin de duurzame groeiambities van Unilever vastgelegd zijn, niet groei óf duurzaamheid maar onlosmakelijk verbonden.

Wat is het grootste misverstand over voeding?

‘Dat alles goed komt als we overstappen naar een voedselproductie die kleinschalig, lokaal, biologisch en onbewerkt is. Dat is een route die belangrijk is in de transitie, de bewustwording en als tegenkracht, maar daarmee gaan we geen 9 miljard wereldburgers voeden. Daarvoor is een integrale benadering van duurzame landbouw noodzakelijk met schaal. Processed food heeft daar ook een belangrijke rol. Dat kan op een slimme en efficiënte manier gemaakt worden, waarbij er nauwelijks verspilling is, omdat er bijvoorbeeld geen buitenbeentjes zijn die niet gebruikt worden en de voedingsstoffen worden vast gehouden. Ook voor consumenten is het met gedroogde producten gemakkelijker doseren waardoor zij minder food waste hebben. Alleen is het emotioneel nog wat lastiger associëren voor consumenten als voedsel uit een fabriek komt. Voedsel is natuurlijk ook emotie; het hangt direct samen met gezondheid en het eigen lichaam.

Welke bijdrage wil jij leveren aan een duurzaam Nederland?

‘Ik wil vanuit mijn rol binnen Unilever mensen helpen om overal slimme, duurzame keuzes te maken. Denk aan de Doe Maar Lekker Duurzaamcampagne, in samenwerking met de Postcode Loterij en Albert Heijn. We laten mensen ervaren dat er voor iedereen, voor ieder budget mogelijkheden zijn om duurzamer te eten. Ook willen we Nederlanders helpen om op een gemakkelijke manier minder vlees te eten. Veel mensen handelen in vaste patronen als het gaat om eten. Een alternatief moet laagdrempelig zijn om op grote schaal een gedragsverandering te weeg te brengen. We bieden vegetarische alternatieven aan van Unox en geven vegetarische receptalternatieven op alle Knorr-maaltijdpakketten. Onze producten komen bij 98 procent van de Nederlandse consumenten in huis. We zetten kleine stappen, maar bereiken wel heel veel mensen en dat kan uiteindelijk een flinke impact hebben. Een ander voorbeeld vormt Waterspaarders: een programma dat we samen met de Missing Chapter Foundation en WNF hebben ontwikkeld. Daarbij leveren we een bijdrage aan energiebesparing, zowel qua bewustwording als met concrete acties. Kinderen staan hierbij centraal. Zo is er een vijfweeks lesprogramma voor lagere scholen waar inmiddels meer dan 1200 scholen aan meedoen. Een onderdeel van het programma is het ontwerpen van een etiket voor een doucheproduct met een oproep aan hun ouders om korter te douchen.’

Wie is jouw inspiratiebron?

‘Allereerst mijn uiteindelijke baas, CEO Paul Polman van Unilever. Hij is in het bedrijfsleven leidend en laat zien dat je een succesvolle strategie kunt neerzetten waarin het om meer gaat dan alleen winst maken. De positieve bijdrage die we aan deze wereld leveren en de koppeling met de Sustainable DevelopmentGoals (SDG’s) en het klimaatakkoord van Parijs zijn hierin leidend. Daarnaast inspireren collega’s in het vakgebied mij, zoals Carola Wijdoogen (NS), Geanne van Arkel (Interface) en Paulette van Ommen (DSM), social entrepreneurs zoals Maurits Groen van Waka Waka en Kipster of Bert van Son van Mud Jeans. Maar ook verbindende changemakers als Marjan Minnesma of Anne-Marie Rakhorst die brede initiatieven opzetten, mensen aan elkaar verbinden en handelingsperspectief bieden.’

Waar droom jij van?

‘Dat we de SDG’s bereiken. Dan leven we in een wereld waar geen armoede, honger en carbon is. Daar is veel voor nodig en alles hangt met elkaar samen. Alle partijen in de samenleving, overheden, bedrijven, NGO’s, onderwijs, onderzoekers en vooral ook consumenten zelf, moeten hun verantwoordelijkheid nemen op basis van de lange termijndoelen. Het komt erop neer dat je kop in het zand steken geen optie meer is.’

Wat is er volgens jou nodig om een volgende stap te zetten richting verduurzaming?

‘Alle partijen moeten over hun eigen schaduw stappen. Zo komt er een brede, zichtbare beweging die laat zien dat duurzaamheid aantrekkelijk is. Het moet ook op een leuke manier onder de aandacht worden gebracht. Denk aan vloggers die op een enthousiaste manier aandacht besteden aan duurzame onderwerpen. Daarnaast zal een hoge CO ₂-prijs helpen, zodat de markt haar werking gaat doen. De ambitie uit het regeerakkoord voor een CO₂-reductie van 49% is fantastisch. De invulling is alleen nog niet zo realistisch want er wordt een veel te groot deel toegeschreven aan CO₂-opslag.’

Tot slot: wat moeten we vanavond ter inspiratie lezen/luisteren/bekijken?

‘Als je An Incovenient Sequel van Al Gore of de documentaire Before the Flood van Leonardo DiCaprio nog niet gezien hebt: dat zijn echte aanraders. Hierin kun je zo goed zien wat de urgentie is en voor welke uitdagingen we staan. DiCaprio gebruikt zijn bekendheid en positie om een breed publiek te bereiken. In de documentaire spreekt hij met uiteenlopende mensen, van Paus Franciscus, Barack Obama tot kleine rijstboeren in Bangladesh die in toenemende mate met terugkerende overstromingen te maken hebben. Al Gore laat zien wat er in 10 jaar is gebeurd na zijn vorige documentaire The Incovenient Truth. De uitdagingen en zichtbaarheid van klimaatverandering, zijn alleen maar groter geworden, aar beiden laten naast urgentie ook hoop zien. Dat laatste is natuurlijk heel belangrijk!’