De tweede Sustainable Development Goal (SDG) is ‘Geen honger’: in 2030 moet iedereen op aarde het hele jaar door genoeg veilige en voedzame voeding kunnen krijgen. Daarnaast moeten we zorgen dat de groeiende wereldbevolking ook in de toekomst gezonde voeding ter beschikking heeft, die duurzaam verbouwd wordt.

Op dit moment krijgt een op de negen mensen te weinig voeding binnen: zo’n 800 miljoen mensen, waarvan twee derde in de Afrikaanse sub-Sahara en het zuiden van Azië woont. Een groot probleem, want ondervoeding zorgt voor kwetsbare, minder productieve burgers die niet goed in staat zijn uit die vicieuze cirkel te komen.

SDGS

Waar staan we wereldwijd?

De wereldbevolking stijgt rap, elke dag met ruim 200.000 mensen. In 2050 zijn we met meer dan negen miljard. Ook al die nieuwe monden moeten goed gevoed. Alleen: nu al gaat de aarde gebukt onder de druk die we erop uitoefenen. Bossen verdwijnen, oceanen vervuilen en worden overbevist, landbouwgrond raakt uitgeput, biodiversiteit staat onder druk en klimaatverandering maakt omstandigheden bepaald niet beter. Met landbouw, bosbouw en visserij kunnen we genoeg voedzame voeding produceren. Maar de voedselproductie moet omhoog zonder ecosystemen verder aan te tasten. Onder meer door de landbouwproductiviteit én het inkomen voor kleinschalige voedselproducenten te verdubbelen, met name voor kwetsbare groepen zoals familieboeren, vissers, herders en specifiek vrouwen.

Op dit moment krijgt wereldwijd een op de negen mensen te weinig voeding binnen: zo’n 800 miljoen mensen, waarvan twee derde in de Afrikaanse sub-Sahara en het zuiden van Azië woont.

Hoe staat Nederland ervoor?

Ondervoeding komt hier weinig voor, hoewel in 2018 14.000 Nederlanders gebruikmaakten van de Voedselbank. En op het gebied van landbouw en veeteelt zijn we een van de best presterende landen in Europa. Wel hebben bodem, dieren en biodiversiteit daar regelmatig onder te lijden, en is onze stikstofuitstoot te hoog. Het goede nieuws is dat steeds meer landbouw in Nederland biologisch is en dat we ook meer vleesvervangers verbouwen, zoals peulvruchten en sojabonen. In Nederland gooien we nog veel te veel eten weg, maar het wordt wel steeds minder: van 143 kilo per inwoner in 2011 naar 125 kilo in 2016. Kijk hier voor meer feiten.

Hoe gaan we het doel halen?

Door opnieuw te kijken naar het verbouwen, verdelen en consumeren van voeding is deze SDG er bij uitstek eentje waaraan iedereen kan bijdragen. Van overheid tot intensieve veehouder tot individuele burger. De voedselproductie moet steeds duurzamer, zodat de aarde niet verder uitput en bestand is tegen de gevolgen van klimaatverandering. Het terugdringen van de stikstofuitstoot is een concreet voorbeeld waar Nederland aan werkt. En minder voedsel weggooien, dat is toch niet ingewikkeld.