Het eerste van de zeventien Sustainable Development Goals (SDG's) moet een einde te maken aan extreme armoede, en het aantal mensen dat in armoede leeft halveren. De ambities voor SDG1 zijn hoog. Logisch, want armoede hangt nauw samen met veel andere doelen.

Inspanningen die positief bijdragen aan SDG1, hebben ook gunstige impact op de meeste andere doelen. Zoals het College voor de Rechten van de Mens het formuleert: ‘Armoede is meer dan alleen beperkte financiële middelen. Armoede is het gevolg en de oorzaak van problemen met het kunnen realiseren van mensenrechten op andere gebieden, zoals arbeid, gezondheid, huisvesting en onderwijs.’

SDGS

Waar staan we wereldwijd?

Bijna de helft van de wereldbevolking leeft in armoede en zo’n tien procent zelfs in extreme armoede: dat percentage heeft minder dan 1,90 dollar per dag te besteden. Een enorme daling sinds 1990, toen nog 37 procent van de wereldbevolking extreem arm was. En die daling moet zich voortzetten, naar nul procent in 2030. Daarnaast hebben de VN-landen zich als doel gesteld om het aantal mensen dat volgens nationale definities in armoede leeft met de helft te reduceren.

Bijna de helft van de wereldbevolking leeft in armoede en zo’n tien procent zelfs in extreme armoede.

Hoe staat Nederland ervoor?

Nederland scoort vanzelfsprekend niet slecht in vergelijking met veel andere landen. Maar ook in ons land leeft bijna acht procent van de inwoners onder de hier vastgestelde armoedegrens: zij ontberen langere tijd de middelen die ze in de samenleving minimaal nodig hebben voor de noodzakelijke goederen en voorzieningen. Van de economische groei in de afgelopen jaren plukten juist deze mensen de zoete vruchten nauwelijks. En van bepaalde bevolkingsgroepen zoals laagopgeleiden, eenoudergezinnen en inwoners met een niet-westerse achtergrond is ook nog eens helder dat ze minder meedelen in de welvaart.

Hoe gaan we het doel halen?

Alle VN-landen hebben zich onder meer als missie opgelegd om te werken aan betere systemen voor sociale zekerheid: van beleidsmaatregelen tot programma’s voor een inclusieve arbeidsmarkt. En die systemen moeten worden geïmplementeerd voor iedereen, dus juist ook voor die kwetsbare groepen. Ook in Nederland is die inclusiviteit de rode draad. Sociale zekerheid en bescherming voor iedereen, net als recht op economische middelen zoals toegang tot basisdiensten en eigendom, natuurlijke hulpbronnen, financiële diensten… Door te zorgen dat niet alleen beleidsmakers maar ook bedrijfsleven, ondernemers en particulieren handelen vanuit die focus, zouden we SDG1 toch moeten behalen.